Buijs: "We gaan er alles aan doen"

Het nieuwe voetbalseizoen begon, zoals elk voetbaljaar, met een voorbereiding: “De voorbereiding is altijd wel leuk. Je hebt nog niet de wedstrijdspanning, je voelt dat je tijd hebt tijd om te bouwen en groeien. Dat is fijn. We hebben ook een mooie voorbereiding gehad, met afwisselende tegenstanders. Genk, een trip naar Duitsland en een topclub uit Duitsland in eigen stadion. Als je dan een kers op de Limburgse vlaai wil, dan zou het mooi zijn als we in de voorbereiding meer wedstrijden in de regio van Sittard kunnen spelen. Ik vind dat deze en omliggende gemeentes dat voor elkaar moeten krijgen. Het is een kwestie van willen. Het is jammer dat dat niet het geval is. Ik ben van mening, waar een wil is, is een weg.”

“Het enige jammere is dat we met een kleine groep hebben moeten werken in de voorbereiding. De positieve kant daarvan is dat veel jeugdspelers de kans hebben gekregen, maar tegelijkertijd kunnen zij zich niet optrekken aan de jongens van het eerste als ze allemaal tegelijk moeten spelen. Het liefst wil je een paar jeugdspelers die zich optrekken aan vaste selectiespelers. Dat komt natuurlijk omdat we de fundering aan het verstevigen zijn op financieel vlak en ook op het gebied van faciliteiten. Dan moet je ergens geld besparen. Maar overall ben ik tevreden en positief.”

Ondanks de kleine groep, werd het maximale uit de voorbereiding gehaald. “Fitheid willen we dit jaar echt een stap in maken. Daarom hebben we ook een andere invulling gegeven aan de staf en Egid Kiesouw erbij gehaald. Dingen ontwikkelen kost tijd, maar we zijn er mee aan de slag gegaan. We hebben ons ook gefocused op de manier van voetballen. Dat is dan wel weer het voordeel van een kleine groep, je hebt veel tijd samen en tijd om het individu aandacht te geven. Een paar pittige tegenstanders, uit België en Duitsland, helpen daar ook wel bij. We hebben tegen TOP Oss gezien dat scherpte ook belangrijk is om resultaat te pakken. Maar daar is een voorbereiding ook voor.”

Nieuwe gezichten
De zomer staat bij veel clubs in het teken van uitzwaaien en verwelkomen. Dat is in Sittard niet anders. Zo nam de club afscheid van spelers als Rodrigo Guth, Alessio da Cruz en Mitchell Dijks. Daartegenover stond de komst van de nodige nieuwe gezichten. “Het liefst heb je ze zo snel mogelijk in de voorbereiding. En ook de jongens die vorig jaar veel gespeeld hebben, daar kun je dan op verder bouwen. Mattijs Branderhorst is natuurlijk teruggekomen, dus die kennen we nog van vorig jaar. Daardoor is ons keepersgilde hetzelfde gebleven. Marko Kerkez, Ivan Marquez en Justin Hubner zijn er recent in de defensie bij gekomen. Hubner is een interessant profiel. Hij is en jonge speler, spreekt de taal, linksbenig, veel groeipotentie. Het is aan hem om die groei-mindset vast te houden. En met Ivan hebben we natuurlijk de vervanger van Rodrigo Guth binnengehaald. Ervaren en fysiek sterk. Philip Brittijn, ook heel interessant. Jonge jongen met veel potentie. Veel ervaring in de Keuken Kampioen Divisie, nu moet hij de stap maken. Hopelijk kan hij dat net als Jasper Dahlhaus. Hij had het in het begin heel moeilijk, heeft een enorme omslag gemaakt. Als je kijkt hoe hij zich in een jaar ontwikkeld heeft. Dimitrios Limnios moet nog fitter worden, maar is wel heel handig met een bal. Dat heeft tijd nodig. En Paul Gladon is natuurlijk teruggekomen. Hij loopt voor op wat je mag verwachten van iemand die er twaalf maanden uit heeft gelegen en voor het eerst weer met een groep is gaan trainen.”

Na weken met elkaar te hebben doorgebracht, heeft de hoofdtrainer een goed beeld gekregen van zijn selectie: “Ik heb het gevoel dat deze groep heel snel naar een collectief toegroeit. Dat moet natuurlijk straks blijken, zeker als je tegenslag gaat krijgen. In de voorbereiding is natuurlijk nog alles goed en positief. En de groep is ook nog niet klaar. Er zullen nog een paar spelers gaan en er zullen er ook zeker nog een aantal bijkomen. Dus eigenlijk begint ons seizoen straks in september pas. Ik ben op dit moment heel erg tevreden over de bereidwilligheid en de leergierigheid van deze groep.”

Niet alleen op het veld vonden wisselingen plaats, ook de staf van Buijs kreeg een metamorfose. “We hebben bewust bepaalde keuzes gemaakt en het lijkt ook goed uit te pakken. De club is weer een stap verder. Niet alleen qua staf, maar ook qua faciliteiten en werkwijze. Dat probeer je ook te bereiken, samen. Je wil het fundament onder de club beter maken en elk jaar naar een hoger niveau doorgroeien.”

Handhaving en verbondenheid
Iedereen begint vanaf vrijdag weer op nul. De resultaten uit het verleden bieden niet langer garanties voor de toekomst, zo weet Buijs ook. “Ik probeer altijd realistisch te zijn. En dat betekent dat, net als bijna alle voorgaande jaren, Fortuna zich moet richten op handhaving. Dat is de realiteit, als je kijkt naar de grote van de club en de financiële middelen. Toch hebben we het al zeven jaar geflikt.”

En het is ook al duidelijk hoe dat doel bereikt moet worden, waarbij Buijs ook een beroep doet op de achterban: “De supporters mogen in ieder geval verwachten dat we er alles aan doen. Er zit een verschil tussen woorden en daden. We moeten het dus ook vooral koppelen aan daden. Dan hoop je op interactie met het publiek, iets wat we het afgelopen jaar flink verstevigd hebben. En dan krijg je als team ook een boost. Daardoor stijg je boven jezelf uit, wat punten kan opleveren. Dat mogen supporters verwachten. We proberen zoveel mogelijk goede wedstrijden te spelen en er zoveel mogelijk ook te winnen. Daar kan je alleen geen garantie op geven. Maar de garantie er elke dag alles aan te doen en alles voor deze club te geven, dat kunnen we wel geven. Want daar zijn we allemaal bij en daar zit ik bovenop.”

“Ik heb twee doelen. Sportief is dat zo snel mogelijk veilig spelen, zodat je in de Eredivisie blijft en je als club weer verder kan ontwikkelen. Die ontwikkeling moet door blijven gaan. De club heeft nog flink wat stappen te zetten om dat fundament permanent te verstevigen. De andere is, dat heeft ook met fundament te maken, en daar haal ik veel voldoening uit, dat is de aanwas bij deze club vergroten. Als je kijkt hoeveel kinderen er in een Fortuna-shirt rondlopen, dat is het allermooiste compliment dat je als club kunt krijgen. Daar moet je op blijven inzetten. Dat zijn de supporters van de toekomst. Het zegt nogal wat dat kinderen van pakweg 4 jaar tot 18 jaar gewoon zeggen: ik doe een Fortuna-shirt aan op straat, op school of tijdens het sporten. Als die olievlek groter en groter wordt, dat geeft enorm veel voldoening. Dat vind ik heel belangrijk. Wij moeten clinics blijven geven, scholen bezoeken en andere maatschappelijke projecten organiseren. Dan speel je over een paar jaar wekelijks in een vol stadion.”